PRESENTACIÓN

Anualmente cuando nos reunimos los antiguos alumnos de Corias, bien sea en grupos minoritarios por promociones en diferentes lugares del Principado y alrededores, o de forma general en el encuentro de Corias a finales de cada mes de septiembre, siempre solíamos comentar al sentir la alegría de juntarnos de nuevo que, era una pena el que hubieran pasado tantos años sin comunicarnos y sin saber unos de otros.

Afortunadamente, en estos tiempos eso está subsanado gracias a los medios informáticos disponibles que tenemos a nuestro alcance. Aprovechando la oportunidad que nos brinda BLOGGER para poder crear un espacio cibernético común, en la nube, donde se pueda participar y expresar los recuerdos que cada uno de nosotros guardamos celosamente de aquellos años, es cuando surge el Blog de los antiguos alumnos de Corias.

Esta elemental presentación lo único que pretende y persigue es reavivar la amistad y la armonía que hemos trabado entre todos nosotros durante los años de convivencia en el Instituto Laboral San Juan Bautista de Corias y, que a pesar del tiempo transcurrido, aún perviven frescas en nuestro recuerdo.

Otro de los objetivos del blog es recordar y compartir las peripecias vividas por aquellos jóvenes que coincidimos bajo las mismas enseñanzas, disciplinas, aulas, comedores, dormitorios, juegos, etc., durante varios años en el convento de Corias y que aún las tenemos muy presentes.

La mejor forma que tenemos para rememorarlo es ir contando en este blog todos los pasajes que cada uno de nosotros recuerde, expresados con la forma y estilo propios de cada uno pero, siempre supeditados a los principios del buen gusto, el respeto y a la correcta educación que nos han inculcado los padres dominicos. El temario en principio aún siendo libre, sí debiéramos procurar en general, que tengan preferencia los temas relacionados con el colegio y su entorno, ya que es el vínculo y denominador común entre todos nosotros.

Como es lógico, cada colaborador es el único responsable de sus opiniones vertidas aquí en el blog; las cuales pueden ser expresadas libremente sin condicionantes ni cortapisa alguna por parte de la dirección; tan solo debemos atenernos todos, a las premisas mencionadas anteriormente del respeto y el buen gusto.

Una vez hecha esta breve presentación, se pide la colaboración y aportación de todos los antiguos alumnos pues, seguro que todos tenemos algo ameno e interesante que contar. Unas veces serán relatos agradables y divertidos, y otras no tanto; pero así es la realidad de la vida.

Al blog le dan vida una serie de antiguos alumnos que colaboran de forma fehaciente y entusiasta con Benjamín Galán que es el bloguero administrador. A este galante caballero el cargo de administrador no le fue asignado por méritos propios, más bien por defecto, de forma automática; simplemente, por ser el titular del blog. Pero podría delegar el cargo en cualquier otro colaborador que así lo deseara.

De antemano, muchas gracias a todos los participantes y colaboradores. Tanto a los antiguos alumnos y profesores que deseen intervenir, como a todos nuestros amigos lectores.

¡A colaborar y a disfrutarlo!

(21 de noviembre de 2009)

B. G. G. (BLOGUERO PRIOR)

jueves, 7 de abril de 2011

Ta a punto de chegar la Gúmer


Güei tengu que cunsultá-vus algu que nun sei cumu fae-lu pois pasu-me la nueite cavilandu ya dándu-tse vueltas a la testa yal celebru de cúmu pudrei salir dest’enredu. Tengu muita tserza ya pae-me que toi atsueirau dafeitu. La cousa ía asina. Dientro de poucu tsegará-me la Gúmer que bien, desde Canarias, sólu pa ve-me. Esta muchere cada día cambia d’upinión cumu la veleta de dirección. Fai un tiempu díxu-me que vendría unus días pa xulio, pal Carmen, peru agora nun sei que mosca tse picou que chamou-me anantias, fai sol’un ratucu,  pa dicí-me que  la  semana vinidera  ta aiquí en Cangas que chegará nel ALSA casi de nueite, purque di que nun s’aguanta más tiempu sin ve-me. You encantau que venga, peru cuchiu-me espreveniu ya toi nun sinvivire purque nun sei donde la voi a meter a durmir. En mia casa nun puedo cuché-la. Mía madre nun ta tuvía purque nun vulviu de Madrí de cuna hirmana, peru chegará dentru de poucus días.

 Peru anque mia madre nun tuviera, siría lu mesmu, purque el mangante de miou pai nun ía de fiar; siguru que na más que agüechara a la Gúmer, y’andaría mediu tarumba pa  andá-tse  cunus trastus; pu lu menus intentándu-lu, fixu. Ya pa una pensión nun la voi mandar. Cunu rumbosa que ía etsa cumigu, esu nun puedu faé-lu.

Pa salir del apuru, alcurdei-me de dicitse-lu a la mía vicina y’amiga  María, la que tse cuechu los nisus pa lus fíus ya más cousas, pois esta muchere sempre me fai favores a min,ya you a etsa,  peru dame muita vergüenza dicitse-lu ya que María ía muitu cunservadora ya  pudorosa.

Las revulquinas fora del matrimoniu ponen-la toda escaldeirada ya fora de sí. Nun tse gustan estas custumes de agora de las mucheres xóvenes de amontona-se asina pu las buenas a lus dous días de cunuce-se; cumu si foran las vacas candu salen al toro tandu’n celu. Etsa sabe que you tengu esta novia, peru you dixe-tse que yera novia formal, ya  esu a etsa gusta-tse; tamién le dixe que íba cunetsa al cine, al beitse, a xantar,  ya pasear pu la nueite pul paseu marítimu. Peru etsa nun sabe que tamién la reblincu de vez en candu. Sei que, mi alma si lu supiera, tsevaba un gran disgusto pois etsa a min tien-me cuncetuau cumu un rapaz  formal ya de bonas costumes. Ya cumu esta muchere ía muitu bona cumigo nun quieru desaira-la ni que s’enmorre cumigu.

Despois de datse muitas voltas al asuntu, paé-me a min que voy tseva-la a una casa  rural. Ya igual la tsevo a la de Xenestosu que ía muito guapa la casina, yal tsugar tamién. You inventarei una trola diciendu en casa que me chamanun d’Hacienda del Principau, ya asina puedo ir a durmir cunetsa. Lu pior ía que esta muchere igual quier tar una simana u más; entós, miánicas toi pirdiu. Válga-me Santisón que tinía fama de casamenteiru ya siguru que tien manu pa estus mexunxes de faldas. A vos, díguvus-lu tamién, si sabéis la forma de cúmu puedu salir esfautau desta, avisáis-me pa deci-me qué  debu faer.
   
Outru problema que tengu añadiu, ía la roupa. You pa aviar el ganau pongu la gorra, lus pantalones de Mahón ya las madreñas, peru si escapau me cambiu, ya póngu-me de tirus tsargus, van a esconfiar de min ya dan-se cuenta de la pifia. La culpa de tou estus tinglaus téngu-la you. Pa que tse diría you a la Gúmer nada de vinir a ve-me, sabiendu de sobra cumu son las mucheres. Taba bien catsau. El que dixu qui nun hai mexor parula que la que ta pur dicire, que razón tinía.
 
Lu de la roupa de dumingu voi guardá-la nu parreiru pa que nun me la vean lus de casa, ya candu despache a las vacas ya lus gochus cámbiu-me atsí mesmo  ya salgo pul purtietsu d’atrás,  que da a la currada ya nun me ve naide. Pa ir hasta Cangas tendréi que alquilar un taxi, purque chapinandu nun puedu cheva-la, anque tamus cerquina,   solu pu lus xuanetes que tien nus pias, sino yera un pasein muitu guapu. Menus mal qu’estus tiempos apenas gastei cuartus ya tengu algu aforrau pa puder atender bien a la Gúmer, que bien se lu merez. En Cangas tengu que tseva-la a farta-se bien de callus que tse gustan muitu. Tamién tengu que tseva-la donde Antón Chicote a suplar unos vasinus de vinín de Cangas cun cachinus de botsu preñau, que pa esu Antón, ia bon amigu miou. Ya pa postre tsevarei-la a cumer pasteles a la cunfitiría que ía muitu chambiona ya que pruebe lus rusquillos feitus cun manteiga y’anís.

A beitsar tsevaréi-la al Rigueirón al Zaycor. Lu pior de tou ía que atsí cunócen-me tous. Ya cumu  esta rapazona ía tan despampanante ya guapetona tengu miedu de que salga algún changurdiu babosu, desus faltosus que lus hai pur tous lus tsaus abondo, ya qui se metan cun etsa u que tse falten al respeuto ya tenga you que arreatses unas bonas murradas. Si veu que chama muitu la tención chévu-la pa Tineu u pa  Pola de Allande que atsí nun me cunocen. Si tuviera’l cunvento algu más axeitau de lu que ta,  chévaba-la a ve-lu ya enseñaba-tse donde durmía you de pequenu, cando tuve atsí cunus flairones, peru cumu ta tou desfardelau ya feitu una revulquina, nun voi tseva-la. Esperarei pa candu te terminau bien guapín cun tou el luxu del mundu puestu, astoncias sí. A mín que sea muitu caru da-me lu mesmu, purque lus cuartus pon-los la Gúmer, que pa esu ía ricachona ya tien muitus afurraus.  Mi alma, que tien el riñón bien cubiertu, pa etsa, ya pal que  te cunetsa.

Buenu, si salgu vivu desta'nvilurtada, ya vus cuntarei cúmu me foi la cousa.

"Jesusín", el pelgar

3 comentarios:

emilio-ramon dijo...

Paréme a min que tas un bon picarón tu, eh?
Cun la novia alemana, cun la vecina que te axuda a regá´los praos... nun séi, nun séi
Buono, tamién ya el tiempo, que agora nestos meses puénse uno mas cuntento, ia verdá.
Ya you acuórdome duna vez que fuora a axudáis a outros cun las patacas ya tamién me pasara un caso parecio. Purque resulta que cuando acabamos cun la sementera enbitóunos a cumere algo na casa dél. Ia tando acabando de cumere diz él a la nena: "nena, quiés espurrite un pouco ia alcanzanos el paquete café que ta atchi encima del aparador?". Ya la nena, claro, ubediente, asi lo feixo. Coíu una banqueta ia subíuse pa alcanza´l café. Pero víala iou que nun i quitaba gueyo a pin de la pumariega, que taba sentao debaxo detcha, mismamente. Ia cuando se fuoron todos, ya quedamos solos la nena, el padre ya iou, díxonos etcha. "a que nun vos fijasteis en pin, que no me quitaba guoyo?. Ya el padre (jusé de lin) que nun ia tonto, diz él: "anda, tonta. yara pa vete las bragas cuando te engaramaste no banqueto..." Ya entós, la nena comencipióu a riise , que penséi que nun paraba. Ya diz etcha, casi sin entendesi, porque nun paraba de riise: "puos judéuse bien, purque guoy nun las pusi...!!!"
Ay! la adebenanza del outro dia, acertástela, ho! Iaran los guoyos, lo que se xunta ya se rebuye. Tienes razón. Usease, que tenéis las sidras pagadas pa cuando vengáis pur eiqui.
Ia agora que veo la última nota que pusiste, onde dices que tche vei venire estos dias, pos... nunséi qué dicite. Pur eiqui tampouco te conocen, lu que pasa que, claro, tá lexos. Si tienes que dir a diario a catá´las vacas ia a chindiare la ratina polos sucos... pos igual nun te merez la pena de venire pa marchare todos los dias pula mañana tempranín, claro.
Ah tú!! ...ia si´i preguntaras al cura del puelo? dígolo purque de esas cousas, etchos saben muito. Lu mesmo tas dandoi buoltas sin parare, ya tienes ahi el arreglo. Pregúntayelo, coño. Faime caso, a lo menos por una vez. Nun tolvides que etchos tienen respuosta pa todo
Nun quiero volver a recordate que per eiqui, las puortas tiéneslas abiertas pa venire cuando quieras. Avísame unos dias anantias pa tenelo todo preparao.
Ya estos dias has de cumer buonos pedazos dese toucín rancio pa punete fuorte, que lo vas necesitare pa tenela cuntenta...

Benjamín Galán dijo...

Jesusín, siento mucho verte tan apurado y afligido por la llegada inesperada de la Gúmer. Todos estamos contigo y lamentamos que te sientas un poco impaciente por tu improvisación pero celebramos que venga a verte esa robusta y espléndida moza que tú tan bien nos describes en tus relatos, para deleite y regocijo tuyo, y también de los vecinos. Creo que todas tus dudas son normales y eso mismo nos podría pasar a cualquiera que estuviera en tu situación. De todas formas tú confía en tu amiga, María, que sabe más de esas cosas y siempre saldrás airoso si le haces caso. Sin embargo, el amigo Emilio Ramón te sugiere que recurras al cura párroco y yo sintiéndolo mucho te lo desaconsejo por completo. Ten presente que a este gremio siempre les han gustado mucho las mujeres, pero ajenas y principalmente, las casadas, para que siempre hubiera un tonto que cargara con las consecuencias. Si te fías de mí consejo: pídeselo a cualquiera menos a estos pájaros. Son muy peligrosos. De todas formas tú eres libre y puedes hacer lo que gustes, pero luego no te lamentes. Avisao estás, chato.

Miguel-Ángel dijo...

Chusin, los amigos estamos "pa" algo.Si hospedas a la Alemana en Genestoso, tú conoces a Mónica y Mónica conozte a tí y a un servidor.Le dices que vas de mí parte y que te haga algo de "descuentu". Saludos.-